Mea culpa
ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΚΕΙΜΕΝΟ, ΧΩΡΙΣ ΔΕΣΜΕΥΣΕΙΣ, ΑΠΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΓΡΑΦΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΝΟΘΕΥΩ ΠΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΜΟΥ blog ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΕΚΦΡΑΖΟΜΑΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΡΥΒΩ ΕΝΟΧΕΣ ΚΑΙ ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ
Τρίτη 10 Ιουλίου 2012
Η απάντησή μου σε μήνυμα που έλαβα
Τρίτη 24 Απριλίου 2012
ΤΟ ΒΗΜΑ - Με τον… τρόπο της Κατερίνας Μουτσάτσου - media
Υπερβολικό ή όχι, κομψό ή όχι, δεν λέει κάτι αναληθές και νομίζω κάνει μια σημαντική υπόδειξη. Η λύση βρίσκεται στο εγώ και όχι στο εσείς ή στο αυτοί. Αν ο καθένας από εμάς δεν προσπαθήσει και δεν πιστέψει σε αυτή την βασανισμένη (περισσότερο από εμάς τους ίδιους παρά απ' οποιονδήποτε εκτός ημών) χώρα, δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα.
Εγώ συγχαίρω την ιδιωτική αυτή πρωτοβουλία και μακάρι να ακολουθήσουν κι άλλες!
Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2011
Αν μ’ αγαπούσες…
Αν μ’ αγαπούσες, θα ήξερες πώς χτυπάει η καρδιά μου για ‘σένα. Αν μ’ αγαπούσες θα ένιωθες τον πόνο μου όταν με αγνοείς. Αν μ’ αγαπούσες θα ήμουν η πρώτη σου προτεραιότητα μετά τον εαυτό σου και θα φρόντιζες και τις δικές μου ανάγκες μαζί με τις δικές σου.
Αν μ’ αγαπούσες θα σου αρκούσε να περνάς τις ώρες σου στην αγκαλιά μου. Αν μ’ αγαπούσες θα έκανες την ανάσα σου ανάσα μου και με κάθε μου δάκρυ θα κοβόταν η αναπνοή σου. Αν μ’ αγαπούσες, η αναπνοή σου δε θα κινδύνευε γιατί δε θα μ’ έκανες ποτέ να κλάψω.
Όλα γύρω μου καταρρέουν και το μόνο που χρειάζομαι είναι έναν τομέα να πάει καλά. Έναν τομέα για να στηριχτώ και να παλέψω για όλους τους άλλους. Αν μ’ αγαπούσες, όλα θα πήγαιναν καλά. Μα τώρα, καταρρέουν όλα και μαζί τους εγώ και εμείς…
Merde
Δευτέρα 23 Μαΐου 2011
Φοιτητικές Εκλογές - ΣΤΕΦ ΤΕΙ-ΠΕΙ
Τρίτη 29 Μαρτίου 2011
Σε λέω…
Θέλω να σε πω “αστέρι μου”
και είναι λίγο γιατί είσαι το σύμπαν ολόκληρο.
Θέλω να σε πω “επιθυμία μου”
και είναι λίγο μπροστά στη μανία που με πιάνει σαν θέλω να σε δω.
Θέλω να σε πω “αγάπη μου”
και είναι λίγο μπροστά στη λατρεία μου για’σένα.
Θέλω να σε πω “πάθος μου”
και είναι λίγο μπροστά στη φωτιά που ανάβεις μέσα μου.
Θέλω να σε πω… Δεν ξέρω πώς…
Γι’ αυτό σε λέω “Έρωτα”
Τετάρτη 16 Μαρτίου 2011
Κυνηγώντας… ανθρώπινες σχέσεις
Οι ανθρώπινες σχέσεις, δεν νομίζω ότι είναι σχεδιασμένες να μοιάζουν με κυνηγητό... Οι άνθρωποι είμαστε που τις κάνουμε έτσι γιατί ποτέ δε θέλουμε ό,τι έχουμε και πάντα αναζητούμε κάτι που δεν μπορούμε να αποκτήσουμε... Έτσι καταλήγουμε σε ένα ατέρμονο κυνηγητό. Τα πράγματα φτιάχτηκαν απλά για να μπορούν να έρχονται σε επαφή με την τελειότητά τους. Τ' ότι εμείς τα κάνουμε δύσκολα και σύνθετα είναι απλά γιατί κανείς από εμάς δεν είναι τέλειος...
Σάββατο 12 Μαρτίου 2011
Ένας τρόπος να πεις σ’ αγαπώ…
Δεν έχουμε γνωριστεί. Δεν ξέρουμε τίποτα ο ένας για τον άλλο κι όμως νιώθω σαν να'μαστε 2 σταγόνες της βροχής που τα σύννεφα δημιούργησαν για να τις ρίξουν τη μια δίπλα στην άλλη και να ενωθούν για πάντα φτιάχνοντας μια στάλα που δε θα εξατμιστεί ποτέ. Είναι χαζό και ανώριμο. Είναι χαζό και ανώριμο αλλά ο έρωτας γεννήθηκε για να βρίσκει πρόσφορο έδαφος στις καρδιές όσων η ζωή τούς έχει κουράσει με τη σοβαρότητα και την ωριμότητα....
Κι εγώ κουράστηκα να είμαι ώριμη και σοβαρή…